Dünya Kupası: Katar’daki taraftar köyü neden futbolseverleri tatmin etmedi?

“Hâlâ inşası devam ediyor, gündüzleri cehennem benzer biçimde. Çöl yüzünden oldukça sıcak.”

Shogo Nakashima önümüzdeki 2 hafta kalacağı evle ilgili sert bir değerlendirme yaparken yüzünde şaşırtıcı bir gülümseme var:

“Gülmezsem ağlayabilirim” diyor ve ekliyor:

“Şu anda kaldığım yeri değiştiremiyorum bu yüzden kabullenmeli ve Japonya’nın müsabakasını beklemeliyim. Yalnız uyumak için burada olacağım. Dışarı çıkıp şehri keşfedeceğim, burada zaman geçirmek istemiyorum.”

31 yaşındaki Japon taraftar, Doha’nın derhal kuzeyindeki Qetaifan Adası Taraftar Köyü’ne gelen ilk futbolseverlerden.

Tesise varmadan oldukça ilkin, uzun ve virajlı bir otomobil yolculuğu esnasında, ağır makinelerin gürültüsü duyuluyor. İnşaat vinçleri gökyüzüne kadar uzanıyor ve işçiler kaldırım taşlarının döşenmesinden ışıklandırmanın yapılmasına kadar çeşitli işlerle meşgul.

Tesis, sitenin resmi rezervasyon sayfasındaki “birinci derslik taraftar kampı” tanımlamasına tam olarak uymuyor.

Alanda her biri iki kişilik 1800 çadır var.

Pedro ve Fatima İspanya’da yaşıyor ve Meksika’yı desteklemek için buradalar. Nisan ayında evlenmişler ve bu seyahat çiftin balayının bir parçası.

Pedro, “Geceliği ortalama 175 sterline mal oluyor. Dürüst olmak gerekirse beklediğim benzer biçimde değil. Resimleri gördüğünüzde ve açıklamayı okuduğunuzda – bu bir FIFA Dünya Kupası, birazcık kalite bekliyorsunuz” diyor ve ekliyor:

“Burası, dünyanın her yerinde sırt çantasıyla çıktığınız seyahatlerde bulabileceğiniz vasatın altında bir hostel benzer biçimde.

“Serada yaşıyor gibiyiz; uçuş sebebiyle bitkin olmamıza karşın sabah 9’dan sonrasında (sıcak yüzünden) uyuyamadık.”

Kalınca plastikten yapılmış çadırların her birinde iki tane tek kişilik yatak ve lambalı bir komodin bulunuyor. İnce bir halı, kum ve çakıl üstüne serildiği için yer yer çıkıntılı. Odada bir de serinletici bulunuyor.

BBC Spor Servisi’ne konuşan Fatima, “Hiçbir şey organize değil, kimse bir şey bilmiyor
. Mağazalar kapalı, içme suyu yok. Beklentilerimizi kesinlikle karşılamıyor” diyor.

Köyde konuştuğumuz hepimiz benzer düşüncelere haiz.

Bazıları daha sert önlemler alınmasını istiyor. Doha’ya Paris’ten gelen Djamal, taraftar köyünde 3 haftalık bir konaklama için ortalama 2700 sterlin ödedi sadece tesiste 24 saatten kısa bir süre sonrasında geçirdikten sonrasında çantalarını topladı ve köyden ayrıldı.

Djamal, “Bence iyi bir tecrübe değil. Duş jeli, diş fırçası, diş macunu yok” diyor. Buraya gelirken bir otelde kalacağını zannettiğini söylüyor.

Azca da olsa bardağın dolu tarafında, buradaki personelin istekli, yardımsever ve daima güler yüzlü olması var. Kimi zaman sahada suyun nereden ve ne süre satın alınabileceği ve satın almak için bilekliğe gerekseme duyulup duyulmayacağı mevzularında tutarsız bilgiler verseler bile.

Taraftar köyünden kısa bir yürüyüş mesafesinde plaj kulübü taraftar parkı içeriyor. Maç programını ve alkollü içecek satışının nerede yapıldığını gösteren geniş bir ekranı var. Katar turnuvanın açılış maçından 2 gün ilkin stadyumlarda alkol satışını yasaklamıştı.

Plaj kulübü inşaatının zamanında bitmeyeceğine dair işaretler var. İnşaat malzemesi yığınları şantiyenin etrafına dağılmış durumda ve kulüpte devamlı inşaat makinelerinin bip sesi ve metal şıngırtısı duyuluyor.

Tüm bunlar göz önüne alındığında, taraftar parkının hazır olacağından güvenli görünen personelin iyimser bulunduğunu söylemek mümkün.

2010 senesinde futbolun en büyük organizasyonu olan Dünya Kupası’yla ödüllendirilen Katar’ın ani hazırlık telaşı, burada olmak için binlerce dolar harcayan ve dünyanın bir ucundan gelen taraftarlar için iyiye işaret değil.